Złote Myśli

 Oz­na­ka miłości, to początek, praw­dzi­wej niezłomności. 

  Mądrość życiowa to pot­ra­fić żyć bez mądrości mędrców i proroków.

 Ko­niec jest blis­ki... Czas poszu­kać no­wego scenariusza. 

 Nie bo­je się pew­nej przeg­ra­nej, tyl­ko pres­ji niepew­ne­go zwycięstwa. 

 Kiedyś, ludzie za­rabiali ty­le co nic, a te­raz, dwa ra­zy więcej...

 Widziałem wiele, mniej rozumiałem. 

 Duchy fas­cy­nują, nie jedną dusze.

Uducho­wienie, kluczem do zaświatów. 

 Ko­biety... no­sił bym je na rękach, gdy­by nie były ta­kie ciężkie. 

 Nie je­den ge­niusz ro­bił ze mnie idiotę. 

  Jeżeli nie słyszał bym, ani nie mówił, po­zos­tała by mi tyl­ko literatura.

Oczy skarb poety.

  Ko­biety, mają to w so­bie, co spra­wia, że pa­damy przed ni­mi na kolana.

  Le­piej zaadop­to­wać dziec­ko, czy psa?

Ni­by z wiekiem człowiek in­te­ligen­tniej­szy, ale pies wierniejszy

 Nie pro­siłbym cię o rękę, gdy­bym, nie był w sta­nie jej urwać. 

 Dwa ser­ca się spot­kały. Za­miast odejść, pos­ta­nowiły bić razem.

Błahe, ale prawdziwe... 

 Dob­ry ka­wał, jest cen­niej­szy od całości. I smaczniej­szy od suchara

  Kar­miąc ko­goś niena­wiścią, spra­wimy, że chcę się nią podzielić.

Kar­miąc miłością, za­pew­ne, nie będzie chciał jej zwrócić.

 Jeśli ob­ra­ził cię cuk­rzyk, spraw, by two­ja zem­sta była słodka. 

  Chciałem zniszczyć cały świat, wy­bić ludzkość i zos­tać sam.

Je­den człowiek mnie po­kochał, dru­gi mnie przeprosił.
I ja­koś ocho­ta na des­truk­cje minęła....

 Chce ci dać le­kar­stwo na lęk. Mi­mo, że sam się boje. 

  Co zro­bić ze smo­giem? Wy­dymać go!

 Im mniej wiesz, tym więcej miej­sca na wyobraźnie.

Niewie­dza, królową insynuacji. 

  Nie wpłyniesz na ni­kogo... bez wody. 

 Cza­sami łat­wiej za­bić, niż pokochać.

A cza­sami łat­wiej po­kochać, niż żyć. 

 Nie jes­tem pe­wien, którą drogą pójść, tym bar­dziej, że każdy mój ruch po­wodu­je la­winę zdarzeń. 

Cza­sami myślę, że le­piej pocze­kać, na coś w rodza­ju auto-sto­pu. By mieć ko­go ob­wi­nić, o ewen­tual­ne kom­pli­kac­je i niepowodzenia. 

  Jeżeli miłość do­daje skrzy­deł, to przy­jaźń ro­bi z nas Ikara.

 Mor­tal Kom­bat, zaczy­na się na are­nie, a kończy w kostnicy.

Mo­je życie przy­pomi­na ciągłą walkę, która prędzej czy później, zap­ro­wadzi mnie do grobu. 

 Za­jebis­tość to ska­la po­miaro­wa bogów, nie śmiertelników. 

 Jeżeli ty uważasz się za Bo­ga, to ja uważam się za two­jego syna.

 Ludzie be­zużyteczni, zaz­wyczaj myślą, że są tępi.

Trze­ba ich os­trzyć ciężką pracą i wiarą w ich sukces.

   Wrażli­wość to słabość ludzi, brak wrażli­wości to siła maszyn. 

Wyg­ra­my z ni­mi wojnę na uczu­cia, ale przeg­ra­my wojnę na wytrwałość

 .  O mu­zyce i kobietach:

We­na od­chodzi gdy brak nam muzy.
Mu­za od­chodzi gdy zaczy­na milknąć.

 Apo­kalip­sa jest nie da­leko, tuż na wy­ciągnięcie ręki.

Pielęgnuj ją a od­wdzięczy ci się pięknym końcem.

Ar­ma­gedon to piękny kocha­nek Ziemi.
Dla swo­jej wyb­ranki zniszczyłby cały świat.